Zataczałeś krąg…

Kiedy pięć lat temu moja mama zeszła do piwnicy żeby przynieść moje lalki dla mojej 3-letniej wtedy córki, nie spodziewałam się, że

1. Lalek nie będzie, bo ktoś je ukradł

2. zacznę ich szukać, żeby przypomnieć sobie jak się nazywały i żeby odkupić każdą z nich-przynajmniej z serii

3.zacznę je zbierać i będzie to moje najlepsze i najpiękniejsze hobby

4.zacznę prowadzić bloga (przy częstotliwości moich wpisów-słowo „prowadzić” brzmi szumnie ;))

5.poznam przy okazji tyle wspaniałyh blogowiczek, zapalonych kolekcjonerek, oryginalnych dziewczyn 🙂

6.nauczę Dziecko szacunku do lalek i spełnię swoje marzenia z dzieciństwa…bo oto:

Odkupiłam już każdą ze skradzonych lalek, dokupiłam przy okazji sporo innych, a moja kolekcja Fleurkowa powiększyła się o rzeczy, o których mogłam tylko marzyć będąc dzieckiem…oglądając te cuda na kartonikach od ubranek i lalki 🙂 przy okazji, po tych pięciu latach zbieractwa i łowiectwa, mogę powiedzieć, że: MARZENIA SIĘ SPEŁNIAJĄ…NAPRAWDĘ-JESTEM TEGO ŻYWYM PRZYKŁADEM 🙂

I nie mam na myśli tylko marzeń lalkowych. Jeszcze tylko do pełni szczęścia brakuje mi własnego M-ale szukam intensywnie…jak się ma wymagania to trzeba się naszukać, niestety 🙂 Ale trzeba mieć wymagania, nie tylko co do własnego M, co do jakości życia też. I trzeba iść w obranym kierunku, słuchając intuicji, która dobrze podpowiada. Na końcu tej drogi czeka satysfakcja, duma, szczęście, wolność i spełnienie marzeń. Warto.

Ale, ale…co to ja chciałam właściwie? A, tak, w temacie lalkowych marzeń-przyjechały do mnie ostatnio z macierzystego kraju Fleur -zakupy…dech mi zaparło, Dziecku też:

Na zdjęciu wyżej stoi Fleur Bermuda…moja pierwsza lalka, ukochana, od której wszystko się zaczęło i dzięki której właśnie do Was piszę…Życie jest piękne 🙂

Lalkowanie po poznańsku…pierwsze w 2016

Kawiarnia „U Przyjaciół” gościła nas i nasze lalki ponownie 🙂

Tym razem spotkałyśmy się we trzy: Madzia Kolibo, Agatka i jej córcia, no i ja 🙂 objuczona z dwóch stron – z jednej wielka tyrba (tak tak – tyrba a w niej tyrt, kto oglądał „Allo Allo” ten wie o co chodzi, reszta niech żałuje i obejrzy ;)) z aparatem, w drugiej siata z pudełkami lalek i akcesoriów, w trzeciej…nie nie, w trzeciej nic nie trzymałam, luźno zwisała…hihihihi torebkę miałam przewieszoną przez kurtkę i tak dreptałam kawał od parkingu, ale dodreptałam.

Lalki przyniosłyśmy różne. Agata szyje, więc miałam okazję podziwiać jej rękodzieło – a jest co. Przepiękne torebki dla lalek na poniższych fotkach – to jej dzieło. Sukienka dla Fleurki też. Agata ma swoje Fleurki, czego bardzo jej zazdroszczę 🙂 Lenka, jej córcia przyniosła swoje lale też i mogłam na żywo obejrzeć Jollinę Ballerinę. Niezwykła lalka. A tak prezentował się nasz zbiorek:

Jak widać, z każdego gatunku po jednej. Torba z zielonym smokiem to dzieło Agaty. Prześliczna 🙂

Fioletowa torba na kolanach Fleur Aerobic to też dzieło Agaty 🙂

Od góry – Jollina, Teresa i Moxie.

Po prawej Fleur z lat 80-tych ubiegłego wieku 😉 po lewej „czasy współczesne” – z cyklu „Zmiany w wyglądzie zabawek dzieci polskich na przestrzeni wieków”. Wystawa taka 😉

Monster High Lagoona Blue – córka potwora morskiego i Ever After High Ashlynn Ella – córka Kopciuszka. Obydwie Madzi Kolibo. Kuzynki takie prawie 🙂

Tak naprawdę EAH wypierają Monsterki…dla mnie szkoda, przywykłam do nich. Sama widzę ten proces – w sklepach chociażby. Coraz mniej Monsterek na półkach, a coraz więcej EAH. Chyba mam w domu przyszłe unikaty 🙂

Teresa „Modne Przyjaciółki”, też przyniesiona przez Madzię. Wyjątkowo piękna lalka. O ciepłej, miłej, lalkowej buzi. Jestem wybredna i bardzo krytyczna, jeśli chodzi o jakiekolwiek moldy poza Superstar. Ale ta Teresa urzeka – przynajmniej na żywo. Jestem nawet w stanie wybaczyć jej 100%-owe plastikowe ciało. Brrr 😉

Dziękuję Dziewczynom za bardzo miłe spotkanie – do następnego razu 🙂

Fleur. Marzenia zaczynają się spełniać!

Otóż niecały miesiąc temu pokazałam Fleur Special Offer w częściach i w trakcie remontu. W międzyczasie tak się jakoś trafiło, że nabyłam kolejną Fleurkę – w sumie to głównie ze względu na śliczne ubranko. Po odpakowaniu z pudła i rozebraniu okazało się, że to taki typ ciałka, którego jeszcze nie miałam. Szczęście po raz kolejny uśmiechnęło się do mnie i teraz mam 5 różnych Fleur i 4 typy ciałek.

Dwie Fleur Special Offer mają ciała szpagatowe i wybite logo na główkach, Basic ma ciało typowe dla lat 70-tych ;), blondynka to ballerina body a nowy nabytek – ciałko standardowe z lat 80-tych. Więcej o typach ciałek Fleur znajdziecie u Agi Fleurki, naszego experta 🙂

Wracając do Special Offer. Zawsze myślałam, że brunetka Special Offer jest jedna. Ale kiedy 3 lata temu przyjechała pierwsza taka Fleur (poniżej w ubranku 1220), obejrzałam ją i doszłam do wniosku, że różni się od mojej. Zakupiona ma różowy odcień buzi, ręce z miękkiej gumy, usta różowo-czerwone, a rumieńce pod oczami… Pasował tylko kolor włosów 😉

Pamiętałam, że moja lalka miała brzoskwiniową cerę, beżowo-różowe perłowe usta, delikatne brzoskwiniowe rumieńce na policzkach i ręce ze sztywnej gumy. Dlatego nowa Fleurka bardziej pasuje do opisu, chociaż na żywo okazało się, że ma trochę bledszą buzię.

Na pierwszy rzut oka widać, że lalki mają inny odcień skóry. I te rumieńce pod oczami…;)

Fleur, którą kupiłam ostatnio – ma standardowe ciałko z lat 80-tych (nogi nie rozchodzą się na boki), gęste, ciemne włoski z przedziałkiem pośrodku, proste ręce, jasną cerę, błękitny cień wkoło powiek…i czerwone usta. Jest bardzo ładna. W ubranku od Fleur Kitties wygląda ślicznie.

Poniżej dwie nowe koleżanki razem 🙂

Zauważyłam, że Fleur po lewej ma dwie różne dłonie. Jedna dłoń ma typowy dla Fleur kształt, a druga trochę inny. Bardzo się cieszę, że udało mi się kupić obydwie panny w ubrankach, co powiększyło moją kolekcję o nowe nabytki.

Wracając jednak do tytułu wpisu…Pamiętacie Fleurkową zakładkę hand-made ? Czyli tył od pudełka po mojej lalce. Nie marzyłam jako dziecko wcale o aucie Fleur ani o Fleur z koniem….tylko o tych mebelkach i lalkach, które prezentowały się na tym zdjęciu…:

Wtedy te lalki to był dla mnie szczyt marzeń…ta blondynka ze zgiętymi rączkami! i ta druga z perfekcyjnie błyszczącymi włosami…o opalonej nie wspomnę 😉 i wzdychałam tak sobie. Aż tu nagle trrrrach! 30 lat później – zamknęłam oczy i po omacku kliknęłam „buy it now” ;D A niech tam, moje koleżanki kupują buty i torebki…ja za to kupię sobie mebelki dla lalek 😉

…Do tego nowe mebelki! W pudełku, woreczku, zapieczętowane! Jestem przeszczęśliwa. To teraz brakuje mi lalek ze zdjęcia…pieska…butelek…talerzyków…fototapetę z górami gdzieś wykombinuję. Od czegoś trzeba zacząć 🙂 Jak to zwykle z flerkowymi pudełkami bywa – i to jest cenną informacją o ubrankach i lalkach. W sumie, przymknęłam oczy na dłużej, bo kliknęłam jeszcze dwa eksponaty 🙂 oczywiście tylko dlatego, żeby „combined shipping” się opłacało! 😉

i

Pamiętam tą łazienkę „za dzieciaka”. Bardzo mi się podobała 🙂

Tak więc powoli…ale do przodu. Poniżej moje wszystkie Fleur:

Po cichu liczę, że będzie ich więcej. Dostaną swoją gablotkę, żebym mogła złożyć mebelki. A poniżej spam flerkowy 🙂

 

Na dole siedzą dwie Kizie-Mizie w koronkach 😉

😀

 

 

Mysia i lalki

W zeszłą sobotę wreszcie spadł mi ciężar z pleców i sumienia, który od jakegoś pół roku dźwigałam i myślałam jak się go pozbyć, a tu nagle rozwiązanie samo przyszło.

Chodzi o posiadanie jednocześnie: córki prawie 4-letniej, dla której oczywistym jest, że KAŻDA lalka w domu jest automatycznie JEJ lalką (no bo czyją? przecież innych dzieci w domu nie ma 😉 ) oraz pasji zbierania, chuchania i dmuchania na lalki, przewrażliwienia na punkcie ich włosów – żeby nie rozczochrać i nie poniszczyć i co najważniejsze NIE POGUBIĆ BUTÓW!!! Jestem okropna, ale od dziecka miałam na tym puncike świra – mam wszystkie swoje buty do Fleur i do Barbie też. Chyba bym nie przeżyła, gdyby któryś się zgubił. Więc nie chcąc żyć w stresie i nie chcąc stresować dziecka („nie targaj za włosy”, „uważaj na buty”,itd…) chowałam swoje zakupy w szafce w sypialni. Parę razy dziecko nauczone, że nigdy nikt jej nie zabraniał tam zaglądać, próbowało się dostać do owej szafki – ale za każdym razem byłam pierwsza i tarasowałam drzwi (hihihihihi). Aż do soboty. Kiedy robiłam coś w kuchni zauważyłam, że dziecko wleciało jak burza do sypialni (taaaak…pomyślalam – na pewno dorwie się do szafki z lalkami), ale że nie miałam jak z mokrymi rękami wbiec za nią, odpuściłam. Po jakimś czasie siedzimy w pokoju Mysi a Mysia tonem najwyższej konspiracji i prawie szeptem oznajmia mi z tajemniczą miną: „mamusiu…a wiesz że w tej szafce są lalki?” na to ja z miną aniołka „taaaak? a skąd wiesz? zaglądałaś tam?” Dziecku najwyraźniej zrobiło się wstyd, że zaglądała, minę zrobiła odpowiednią i już nie miałam wyjścia – zapytałam (głupie pytanie i retoryczne na dodatek…) czy chce je obejrzeć…Wyjaśniłam (też tonem najwyższej konspiracji, jakby o dobro narodowe chodziło) dlaczego nie wolno tymi lalkami rzucać, jak ma je trzymać, że tylko przy mnie, itd…

Po szkoleniu wstępnym Mysieńka zorganizowała imprezę – na której bawiły się wszystkie lalki – jej i moje 😉 a każda dostała po dziecku (mamy pokaźną kolekcję Evi) i musiała występować. Na koniec Fleur Special Offer – upodobana przez Mysię – wylądowała w wózku i robiła za niemowlaka. Kiedy chciałam schować lalki, dziecko zrobiło awanturę i ostatecznie ku mojemu zadowoleniu lalki dostały dwie półki w pokoju dziecka i tam też stoją ciesząc oko moje, dziecka i zwiedzających 😉

Niebawem pewnie przybędzie kilka kolejnych zabytków więc dobrze, że półka długa jest…

Od lewej do niebieskiego dresu – mój zbiór 😉 , hihihhi a te dwie panny na prawo od dresu – Dziecka. Stefę toleruję, nawet ładna jest (Seria Hello Kitty – podróż do Rzymu, w komplecie była (siódma w naszym domu!) Evi…). Ale na końcu stoi nowoczesna Barbie z pogryzionymi rękami (Dziecko dostało ją jakiś czas temu od babci), poczochranymi włosami (Dziecko było przed szkoleniem z zakresu obchodzenia się z lalkami) i twarzą , na którą raczej nie mogę patrzeć. Może kiedyś, jak mi serce zmięknie zabiorę się za nią i doprowadzę włosy do ładu. Na razie omijam szerokim łukiem to straszydło (ona ma plastkiowe nogi!!! proste, nie zginają się!!! i nie kręci się w pasie!!!! i ma twarz bez wyrazu… iiiiiii fuj!!)

A tu już twarze z wyrazem 😉 I nogi co to się zginają i ciała twist’n’turn…od razu lepiej, hahaha 🙂

Urodzinowe prezenty

Ok, miał być długo przygotowywany wpis o butach Fleur i Barbie, ale… Właśnie. Chcąc zrobić sobie prezent na urodziny – planowałam kupić którąś z Barbie, „które zawsze chciałam mieć” (tak, to jest odrębna kategoria, na szczęście niezbyt rozbudowana:)). Przy okazji przypomniałam sobie, że oprócz tego, że były Barbie „które zawsze chciałam mieć”, była jeszcze…Skipper!!  (też ta „którą zawsze chciałam mieć) W sumie podobały mi się wszystkie z roczników 1987-1994, czyli seria ” wielkie oczy” 🙂 W związku z powyższym udało mi się nabyć na rodzimym Allegro takie właśnie cuda! Szybciej byłoby kupić na ebayu interesujące mnie modele w pudełku, ale nie chodziło o wydanie mnóstwa forsy, lub zaciągnięcie kredytów, ale o przyjemność popatrzenia na znajome buźki z dzieciństwa i danie im drugiego życia. Przyjechały w stanie wskazującym 😉 na intensywne użytkowanie:   Barbie and the Rockers (1986), Barbie Super Star (1988) i Skipper, widoczne na foto poniżej :

Co do Skipper – po intensywnym poszukiwaniu w necie, ustaliłam wreszcie rocznik i nazwę (Baton Twirling Skipper 1992), ponieważ lalka przyjechała goła (i wesoła ;)). Na dodatek szczerze wierzyłam, że płaskie balleriny od Barbie będą do niej pasowały, a tu się okazało że nie. Zostałam więc z gołą lalką i co gorsza (ciuchy można w ostateczności uszyć lub wydziergać :)) bez butów…Ale od czego jest moja stara kolekcja od Fleur ;)! Wyszperałam adidasy z ubranka 1260 i okazało się, że pasują super!! Wprawdzie nie mogłam do nich założyć sukni balowej ;), ale za to miałam komplet po Steffi Love, który idealnie się nadał! Plusem w całej sprawie jest stan lalki, nawet bez spa włosy i ciałko były w dobrym stanie.

Barbie Super Star (1988) i Barbie and the Rockers (1986) przyjechaly bez oryginanych ubranek i biżuterii. Jak wiecie – przy odrobinie szczęścia na ebayu można kupić oryginalne stroje do konkretnej Barbie, ale z biżuterią zdecydowanie gorzej. Obie panny przyjechały w stanie „do remontu”, ale w wersji light ;). Zostały porządnie umyte i zaczęło się moczenie włosów, hihihi Moczyły się zgodnie z zaleceniami Marka i Rudego Królika, które wyczytałam wcześniej – dłuuugo, ale efektywnie.

 

 

W imprezie łazienkowej udział wzięły: ofiary-nowe nabytki oraz stare wygi ;> czyli  Fleurki – Ballerina, Special Offer i Basic. Basic jak na babcię przystało (starsza ode mnie o rok ;)) luzacko w dresiku i adikach; Special Offer w wieczorowej sukni i rodowych perłach z domowego outfitu ;> i ballerina w dziarskiej sukieneczce z jakże w tym sezonie modnym paskiem ;> o ile dresik jest ubrankiem czysto cinkciarskim (pojęcie znane w PRL;)) kupionym w prywaciarskim sklepie w latach 80-tych, o tyle  dwa pozostałe ubranka są autorstwa mojej mamusi, szyte w tym samym czasie co dresik, ale na Łuczniku i z materiałów Teofilowa (wszystkie pojęcia znane dobrze rocznikom około ’78 :))

Po umyciu, wysuszeniu (stwierdziłam, że najpierw zobaczę jak wyglądają ich włoski bez nawijania na wałki), okazało się, że :

1. Skipper ma idealne, przepiękne, przecudnie lśniące włosy – w sumie jak nowe z pudełka

2. Barbie and the Rockers odzyskała część oryginalnych drobnych loczków ( z tyłu wyglądają o niebo lepiej) i śliczny miodowy kolor

3. Super Star…ma piękne matowe włosy w dodatku cieniowane…i też odzyskały fajny, delikatny skręt

Pisałam, że lalki przyjechały w sukienkach…ale jakich! 🙂 kilka godzin na ebayu i okazało się, że sukienka Super Star pochodzi z 1990 roku z kolekcji ślubnej i ktoś w napadzie szału albo innej inwencji twórczej odciął jej górną koronkę…

Z jednej strony szkoda, bo nie lubię przerabiania starych oryginałów, ale z drugiej…suknia ma tak idealnie uszyty gorset, że wygląda po przeróbkach zgrabniej niż w oryginale. Natomiast sukienka drugiej Baśki pochdzi chyba z lat 70-tych i chyba jest to seria „Best Buy Fashion”. Widziałam takie na ebayu, uszyte z takich właśnie tkanin, więc możliwe, że to jakaś prawdziwa staroć się trafiła. Gdyby ktoś z Was mógł pomóc w jej identyfikacji – będę wdzięczna. Tu, na pierwszej sesji założyłam Baśce do niej czerwone szpile z naszej domowej kolekcji. Na koniec parę fotek nowych mieszkanek Czapurskiego grodu :))

ps. nie byłabym sobą, gdybym je tak zostawiła 😉 jadą już ubranka dla Skipper (w tym jej oryginalne :)), poluję też na garderobę Rockers i Super Star (z tym ostatnim najgorzej…prawie nic nie ma, ale jestem cierpliwa i pełna nadziei!), no i na buty dla Skipper…przecież nie może biedne dziecko biegać ciągle w pożyczonych od Fleur adikach ;)))

miłej niedzieli 🙂

Na dobry początek…

Kiedy kilka miesięcy temu zaczęłam czytać blogi poświęcone starym lalkom – typu Fleur i Barbie – natykałam się często na tę samą historię. Czytając je, miałam wrażenie, że czytam część swojego życiorysu, ponieważ doskonale wiedziałam co czuły polskie dziewczynki w latach 80-tych.

Moje największe dziecięce marzenie…wyraźnie (mimo upływu wieeeeelu lat 😉 ) pamiętam ten moment, kiedy się spełniło. 1 czerwca 1984 roku – rano. Budzę się, a przede mną fotel (który mama przysunęła przed kanapę w nocy kiedy spałam) i na nim: Fleur Bermuda i 5 ubranek. Z wrażenia nie mogłam się poruszyć. Leżałam wiec tak jakąś chwilę i patrzyłam z niedowierzaniem, po chwili dopiero odważyłam się dotknąć tego cudu ;))

Przez lata szyłam jej ubranka, w międzyczasie przybyły jeszcze dwie Barbie (Western Fun zwana u nas Suncharm i Ice Capades), Diana i 3 małe Pamela Love. Po czym, będąc już zbyt dużą na przebieranki i szycie dla lalek (tak mi się wtedy wydawało) – spakowałam całą menażerię i zaniosłam do piwnicy.

Niedawno sama doczekałam się córki i kiedy skończyła 3 latka, postanowiłam dać jej moje lalki do zabawy. Niestety okazało się, że lalki zginęły z piwnicy. Czułam ogromną złość, że ktoś podniósł rękę na moją własność, ale niestety (zgłaszanie takiej kradzieży na policję mogłoby być odebrane jako objaw choroby psychicznej ;))) nic zrobić nie mogłam poza próbą odkupienia lalek.

Na pierwszy ogień poszła Fleur Bermuda, bo na niej zależało mi najbardziej. Żeby pokazać córce jaka to była wspaniała lalka, piękna i niepowtarzalna. Tak się rozpędziłam 😉 że przy okazji trafiły do mnie 2 inne Fleur – Ballerina, którą zawsze chciałam mieć i Fleur Basic. Z zakupu tej ostatniej wyjątkowo się cieszę, bo ona jest naprawdę stara 😉 i nigdy bym nie przypuszczała, że zostanę właścicielką aż trzech lalek Fleur. Oczywiście lalki przeszły gruntowne Spa, po którym okazało się, że moja Fleur Bermuda to prawie nówka sztuka, włosy w super stanie. Zaskoczona byłam też stanem Fleur Basic, bo jak na rocznik ’78 lub ’79 była idealna. Widać, że większość swojego życia przeleżała gdzieś na strychu lub w piwnicy (sądząc po zapachu – obstawiam piwnicę ;)) Najbardziej wyeksploatowana była Ballerina – włoski musiałam lekko podciąć, żeby pozbyć się kołtunów i ciałko też ma lekko wyrobione, kiedy ustawiam ją prosto do zdjęcia, zawsze lekko się zgina w biodrach – widać nie przepada za sesjami przed obiektywem. Poniżej na zdjęciach moje laleczki w różnych oryginalnych ubrankach. Część była w mojej kolekcji a część kupiłam razem z lalkami.

Oto moja ukochana Fleur Bermuda i Ballerina. A poniżej Basic…

…w swoim żywiole – pozuje niczym rasowa fotomodelka (na nic się zdały lata spędzone w piwnicy – prawdziwy charakter zawsze wyjdzie, hihi)

Musicie wybaczyć żółtawe zabarwienie fotek, ale to były pierwsze fotki moich laleczek, zanim pokombinowałam trochę  z ustawieniem światła w aparacie.

Jak napisałam na początku – dopiero kilka miesięcy temu zaczęłam poszukiwania moich lalek, ustalenia z jakich serii pochodziły, itd., ale muszę przyznać że poszukiwania mnie wciągnęły…im dłużej patrzę na buzie Fleur i starych Barbie tym większe skrzydła mi rosną. Już wiem….to się chyba nazywa pasja  🙂 i wiem jeszcze, że nie mija z wiekiem… a to dopiero początek…:)

serdecznie pozdrawiam

madmadzia